اخیراً محققان دانشگاه MIT یک سیستم پرینتر سه بعدی جدید توسعه داده اند که می تواند با بازآفرینی براقیت، ویژگی های ظاهری قطعه را بارزتر کند. براق سازی هنوز به عنوان یک چالش پرینت سه بعدی باقی مانده است زیرا سخت افزار ها برای سازگاری با ویسکوزیته های مختلف روغن های جلا که به سطوح ظاهری براق یا مات می بخشد، طراحی نشده است. بنابراین محققی به نام Michael Foshey و همکارانش بر توسعه یک راه حل جهت ایجاد تغییرات واقعی در براقیت روی یک سطح پرینت سه بعدی شده تمرکز کردند. این پیشرفت می تواند به بازآفرینی هنرهای زیبا و طراحی پروتز ها کمک کند.

 

بازآفرینی براقیت سطوح با استفاده از یک تکنولوژی پرینت سه بعدی جدید

در واقع این فناوری پرینت سه بعدی می تواند در بازآفرینی هنرهای زیبا مورد استفاده قرار گیرد و امکان ساخت ماکت هایی تقریباً بی عیب و نقص را برای موزه هایی که به نسخه های اصلی دسترسی ندارند فراهم سازد. همچنین این فناوری جدید ممکن است به ایجاد پروتزهایی با ظاهری واقع گرایانه تر کمک کند. این تکنولوژی گامی به سوی پرینت سه بعدی با ظاهری بی نقص است که با استفاده از آن، تقریباً نمی توانید تفاوت بین قطعه اصلی و نسخه بازآفرینی شده را تشخیص دهید.

بازآفرینی براقیت سطوح با استفاده از یک تکنولوژی پرینت سه بعدی جدید
بازآفرینی براقیت سطوح با استفاده از یک تکنولوژی پرینت سه بعدی جدید

 

بازآفرینی براقیت در پرینت سه بعدی

در واقع براقیت اندازه گیری میزان بازتاب نور از یک سطح است. روغن جلاهایی که سطح براقی ایجاد می کنند ویسکوزیته کمتری دارند و روی یک سطح صاف خشک می شوند. این در حلی است که روغن جلاهایی که ظاهری مات ایجاد می کنند ویسکوزیته بالاتری دارند. سخت افزار های سیستم های چاپگر سه بعدی معمول برای ایجاد این بازتاب های متغیر ساخته نشده اند. روغن جلاهایی های چسبناک تر (برای ایجاد اثری مات) حاوی پلیمرهای بزرگی هستند که در صورت خشک شدن به طور تصادفی از سطح برجسته تر شده و نور را جذب می کنند. این پلیمرها برای پرینترهای سه بعدی که کانال های سیالات و نازل های نازک آنها برای چنین ترکیباتی ساخته نشده است یک معضل محسوب می شوند.

بازآفرینی براقیت در پرینت سه بعدی
بازآفرینی براقیت در پرینت سه بعدی

بنابراین محققان یک پرینتر سه بعدی با نازل های بزرگ و توانایی تزریق قطرات روغن جلا با اندازه های مختلف توسعه داده اند، اندازه این قطره ها بر دقت ساخت نیز اثر می گذارد. در این فناوری، روغن جلا در مخزن تحت فشار چاپگر سه بعدی ذخیره می شود و یک شیر سوزنی به منظور تزریق قطرات بر روی سطح چاپ باز و بسته می گردد. اندازه های مختلف قطرات با کنترل فاکتورهایی مانند فشار مخزن و سرعت حرکات شیر سوزنی حاصل می شود. هرچه روغن جلای بیشتری آزاد شود، قطره بزرگتری تزریق می شود. همین امر در مورد سرعت تزریق قطره نیز صدق می کند. بنابراین با کنترل و تغییر همه این پارامترها می توان قطراتی با اندازه های مورد نظر تزریق کرد. محققان این فناوری را بر روی اشیا مختلفی عمدتاَ شامل سطوح پرینت سه بعدی شده صاف دارای ویژگی هایی با ارتفاع نیم سانتی متری آزمایش کرده اند.

 

منبع: https://www.3dnatives.com/

در صورت تمایل میتوانید فایل PDF این مقاله را در قسمت زیر دانلود و با ذکر منبع مورد استفاده قرار دهید.

4.9/5 - (37 امتیاز)