تکنولوژی های گوناگونی در طول تاریخ جهان ما را دستخوش تغییرات کرده اند، از جمله موتور بخار، لامپ، میکروچیپ و شبکه جهانی وب. چاپگر سه بعدی جدیدترین تکنولوژی است که به طور کامل در حال تغییر نحوه کار و آموزش می باشد. در حال حاضر ما شاهد استفاده دولت ها و سازمان ها از این تکنولوژی و سرمایه گذاری آن ها در جهت توسعه و پیشرفت این تکنولوژی در مورد نحوه استفاده از آن در سراسر جهان هستیم.
آدیداس خط تولید سری کفش های ورزشی Futurecraft 4D را با انتشار مدل Y-3 RUNNER 4D II گسترش داد. این کفش های ورزشی با استفاده از تکنولوژی چاپ سه بعدی شرکت Carbon و طراحی Yohji Yamamoto، طراح مد برجسته ژاپنی تولید شد.
VIP TIE نام یک برند لوکس ایتالیایی تولید کننده اکسسوری است که از تکنولوژی پرینت سه بعدی برای توسعه طرحهای کاملاَ سفارشی سازی شده که با فرایندهای تولید مرسوم سنتی قابل تولید نیستند استفاده می کند. این کمپانی برای مشتریان این فرصت را فراهم کرد تا یک کراوات پرینت سه بعدی شده منحصر به فرد طراحی کرده و یا از مجموعه آماده پوشیدن یک مدل انتخاب کنند.
محققان شرکت جنرال الکتریک یک پروژه ۲٫۵ میلیون دلاری را از طریق موسسه پروژه تحقیقات پیشرفته (ARPA-E) با استفاده از برنامه های فرایندهای تولید و مواد (HITEMMP) برای توسعه یک مبدل حرارتی با دما و فشار بالا با استفاده از فناوری پرینت سه بعدی، رهبری کردند.
طراحان می توانند تمام انواع مختلف توابع را با سطح کنترل هایی که پرینت سه بعدی برای آن ها فراهم کرده است در مواد برنامه ریزی کنند. استفاده از این مواد هوشمند به محققان دانشگاه راتگرز در نیوجرزی آمریکا اجازه داده است که با پرینت سه بعدی اشیاء با سختی های متغیری را ایجاد کنند. سختی این مواد براساس درجه حرارت آنها تغییر می کند و نرمی آن ها در زمان سردی شبیه به یک اسفنج و در دمای بالا همانند چوب سخت می شود. مواد با چنین ویژگی هایی سبب ایجاد طرح های جدید و نو آورانه در صنعت هوا و فضا یا ایمپلنت های پزشکی می شود.
تکنولوژی چاپ سه بعدی در زمینه های مختلف کاربرد دارد. پیش از این مقاله هایی در زمینه استفاده از تکنولوژی چاپ سه بعدی جهت ساخت قطعات ماهواره ها و فضاپیماها گزارش شده است. با توجه به رهبر بودن شرکت بزرگThales Alenia Space در این زمینه، به نظر می رسد استفاده از تکنولوژی چاپ سه بعدی در صنعت هوافضا در آینده نیز ادامه یابد.
محققان گروه Mediated Matter در آزمایشگاه رسانه ای MIT مجموعه ای از اشیا ساختگی طبیعی به نام Ahuahoja که به صورت دیجیتالی طراحی شده اند و از ترکیب مولکولی موجود در درختان، استخوان بندی برونی حشرات، سیب و استخوان ها ساخته شده اند را با تکنولوژی پرینت سه بعدی تولید کرده است. در طول فرایند از اکوسیستم های طبیعی الهام گرفته شده است که سبب اجتناب از تولید زباله می شود. سلولز، کیتوسان، پکتین و کربنات کلسیم ترکیب شده و با رزولوشن فضایی بالاتری با قابلیت تنظیم مواد ساخت کامپوزیت های زیست تخریب پذیر با خواص کاربردی مکانیکی، شیمیایی و اپتیکی در گستره مقیاس های مختلف از میلیمتر تا متر ترکیب می شوند. این ساختارهای شبیه به پوست بر پایه آب (‘hojas’) طراحی شده و تولید شده است.
T3DP یک پروژه پژوهشی تحقیق و توسعه با ریشه در بلاک چین و تکنولوژی سبز در زمینه چاپ سه بعدی است که در سال ۲۰۱۳ توسط دنیل کلارک آغاز شده است. هدف این پروژه تحقیقاتی استفاده از یک فرآیند چاپ سه بعدی به منظور افزایش دو برابری بازده تبدیل انرژی پانل های خورشیدی است.T3DP در تلاش برای ایجاد یک سلول خورشیدی مقرون به صرفه و با دوام بالا است.
یک تیم از دانشمندان اسپانیایی و اسرائیلی به رهبری پیلار آمو-اوچوا از دانشگاه مستقل مادرید (UAM) یک سنسور چند منظوره با استفاده از کامپوزیت پلاستیک پرینت سه بعدی شده با قابلیت تشخیص آب توسعه داده اند. مواد مورد استفاده دراین سنسور های پرینت سه بعدی شده غیر سمی هستند و رنگ آن ها در شرایط مرطوب از بنفش به آبی تغییر می کند.
یک “بینی مصنوعی” با توانایی تشخیص گازهای گوناگون در پردیس دانشگاه بریتیش کلمبیا چاپ سه بعدی شده است. بینی یک عضو قدرتمند است که انسان ها را قادر می سازد بوی غذا را از فاصله های زیاد تشخیص دهند، ما را از سموم و دود و خرابی گوشت آگاه می سازد و حتی به ما در یاداوری خاطرات کمک می کند. شبیه سازی بینی می تواند یک پیشرفت بزرگ باشد و محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا با پرینت سه بعدی یک تشخیص دهنده گازهای میکروسیال بخشی از این پیشرفت هستند.
