درهای جنوبی تعمیدگاه فلورانس در ایتالیا که حدود ۷۰۰ سال پیش ساخته شده است با استفاده از فناوری پرینت سه بعدی و اسکن سه بعدی بازسازی شده اند. این درهای ساخته شده از برنز به دلیل قرار گرفتن در معرض آب و هوا و آلودگی دچار خرابی شده بودند. بنابراین به عنوان بخشی از یک پروژه حفاظت از فرهنگ با حمایت مالی مؤسسهOpera di Santa Maria del Fiore ، تصمیم بر آن شد که درهای تزئین شده را با استفاده از تکنولوژی پرینت سه بعدی با نمونه های دقیق جایگزین کنند.

 

بازسازی درهای تعمیدگاه کلیسای فلورانس با استفاده از تکنولوژی پرینت سه بعدی

این مؤسسه با همکاری یک شرکت ارائه دهنده خدمات اسکن سه بعدی و پرینت سه بعدی در ایتالیا، از یک دستگاه اسکنر سه بعدی برای تهیه فایل سه بعدی دیجیتال از درها جهت همانندسازی استفاده کردند. سپس داده های اسکن شده برای پرینت سه بعدی قسمت های مختلف درها توسط یک دستگاه پرینتر سه بعدی مورد استفاده قرار گرفت.

ساختمان تعمیدگاه فلورانس زمانی بین سال های ۱۰۵۹ و ۱۱۲۸ ساخته شده است که این بنا را به یکی از قدیمی ترین ساختمان های شهر تبدیل کرده است. این ساختمان به دلیل وجود سه مجموعه درب برنزی مزین به مجسمه های برجسته مشهور است. درهای جنوبی توسط Andrea Pisano و درهای شمالی و شرقی توسط Lorenzo Ghiberti ساخته شده اند. درهای جنوبی قدیمی ترین در های سه گانه می باشند که بین سال های ۱۳۲۹ و ۱۳۳۶ طراحی شده اند. درب ها از طریق ۲۸ پنل با جزئیات دقیق زندگی St. John را نشان می دهند. ارتفاع این درها بیش از ۵ متر و عرض آن ها بیش از ۴ متر می باشد.

فرایند پرینت سه بعدی درهای تعمیدگاه کلیسای فلورانس

این درها در سال ۲۰۱۶ به منظور انجام یک پروژه مرمت سه ساله به آزمایشگاه هایOpificio delle Pietre Dure  منتقل شدند. بودجه این بازسازی توسط مؤسسه ای متخصص در زمینه حفاظت و ارتقای آثار مذهبی، شهری، فرهنگی و تاریخی به نام Opera di Santa Maria del Fiore تأمین شد. این مؤسسه تلاش کرد طلاکاری اولیه درها را بازیابی کند.

۲۸ پانل هر یک از این درها قبل از قرار گرفتن در موزه Opera del Duomo که اکنون در آن به نمایش گذاشته شده اند، با کمک یک دستگاه اسکنر سه بعدی قابل حمل که برای مهندسی معکوس قطعات پیچیده در نیروی دریایی سلطنتی هلند نیز مورد استفاده قرار می گرفت اسکن شدند. درها جدا شدند و هر یک از ۲۸ پنل قبل از اسکن در هفت ردیف چهار تایی مرتب شدند که امکان اسکن آن ها در مدل های رنگی با وضوح بالا را فراهم ساخت.

 

سپس تمام ۲۸ پنل درهای جنوبی با استفاده از یک دستگاه پرینتر سه بعدی SLS و یک ماده پرینت سه بعدی پلاستیک نایلونی به صورت سه بعدی چاپ شدند. یک شرکت متخصص در زمینه ریخته گری اثر های هنری، از پانل های چاپ سه بعدی شده برای ساخت قالب هایی برای ریختن موم و سپس ذوب آنها در برنز به منظور ایجاد نمونه های کاملا دقیق و مشابه پنل های اصلی استفاده کرد.

حفظ بناهای تاریخی با استفاده از تکنولوژی پرینت سه بعدی

فناوری سه بعدی، شامل اسکن سه بعدی و چاپ سه بعدی به روش انتخابی افراد و سازمانهایی تبدیل شده است که به دنبال بازسازی و حفظ آثار تاریخی هستند. دلیل این امر این است که این فناوری امکان ساخت نسخه هایی کاملاَ دقیق را بدون آسیب رساندن به آثار هنری یا مجسمه های اصلی امکان پذیر ساخته است.

به عنوان مثال در سال ۲۰۱۹ ماکتSan Pedro de las Dueñas Arch  با ارتفاع ۲/۲ متر در باغ موزه باستان شناسی ملی اسپانیا (MAN) در مادرید قرار گرفت. این بنای یادبود برای کمک به نشان دادن پتانسیل فناوری های نوظهور نظیر تکنولوژی پرینت سه بعدی و نقش آنها در حفظ آثار تاریخی ساخته شده است.

در همان سال ماکت چاپ سه بعدی شده مجسمه شیر ۳۰۰۰ ساله موصل در موزه سلطنتی جنگ(IWM)  در لندن به نمایش گذاشته شد. نسخه اصلی این اثر چهار سال پیش در موزه موصل در بغداد عراق توسط داعش منهدم شده بود.  بدیهی است تکنولوژی پرینت سه بعدی و طراحی سه بعدی دیجیتال باعث حفظ گنجینه های تاریخی می گردد.

 

منبع: https://3dprintingindustry.com

در صورت تمایل میتوانید فایل PDF این مقاله را در قسمت زیر دانلود و با ذکر منبع مورد استفاده قرار دهید.