آی دیزاین علاوه بر ارائه ی انواع خدمات در حوزه ی پرینتر و پرینت سه بعدی، با توجه به توان مهندسی و تجهیزات دقیقی که در مجموعه دارد، خدمات مهندسی ساخت افزایشی را نیز ارائه می دهد. با آی دیزاین، می توانید اطمینان حاصل کنید که کلیه داکیومنت های مهندسی قطعات سفارش داده شده و ابعاد دقیق و سایر جزئیات مهندسی مورد نیاز را دریافت خواهید کرد.
خدمات مهندسی پرینتر سه بعدی چیست؟
خدمات مهندسی ساخت افزایشی یا پرینت سه بعدی، به خدماتی مهندسی گفته می شود که در صورت دریافت خدمات پرینت سه بعدی از آی دیزاین از آنها بهره مند خواهید شد. مهمترین بخش خدمات مهندسی اولا دریافت داکیومنت ها و اسناد مهندسی قطعاتی ست که پرینت یا اسکن سه بعدی کرده اید. دیتای قابل استناد ابعادی، مشخصات فیزیکی و حتی شیمیایی قطعات از جمله ی این اسناد هستند. در ثانی با دریافت خدمات مهندسی و همکاری با آی دیزاین می توانید اطمینان حاصل نمایید که قطعه ی درخواستی اسکن یا پرینت شده توسط خودتان یا با دستگاه پرینت سه بعدی موجود در آی دیزاین از دقت ابعادی و یا مشخصه فیزیکی، دقیقا مبتنی بر نیاز شما برخوردار است.
خدمات مهندس ساخت افزایشی شامل چه چیزهایی می شود؟
علاوه بر موارد بالا، خدمات مهندسی شامل موارد دیگری نیز می شود. ما در آی دیزاین، به مشتریان خدمات و راهحلهای نهایی ارائه میدهیم، و این خدمات را در سه مرحله اصلی ارائه میکنیم:
- قبل از پردازش Preprocessing
- در حین پردازش Processing
- پس از پردازش Post processing
خدمات مهندسی قبل از پردازش یا Preprocessing
بازطراحی قطعات و تطابق آنها برای ساخت افزایشی در فناوری ساخت DFAM متخصصان ما در زمینههای مختلف فعالیت دارند.
این فعالیتها و خدمات شامل مهندسی معکوس، طراحی و نقشهکشی قطعات، مشاوره و انتخاب متریال صحیح (انتخاب روش ساخت مناسب)، ارائه اسناد فنی مهندسی پیش از فرآیند (شامل پیشگیری از آزمون تحویل و انجام تستهای مخرب و غیرمخرب در صورت لزوم)، بررسی ITP (Inspection Test Plan)، مطالعات قطعه و مستندسازی مدارک، مطالعات و مشاورههای مرتبط با قطعه، و برنامهریزی تست قطعه میشود.
پردازش Processing
- SLA (Stereolithography): استفاده از پلیمر ترموست،
- SLS (Selective Laser Sintering): استفاده از پلیمر ترموپلاستیک،
- MCF (Metal Cold Fusion): استفاده از فلزی،
- FDM (Fused Deposition Modeling): استفاده از پلیمر ترموپلاستیک،
- SLM (Selective Laser Melting): استفاده از فلزی.
علاوه بر این، خدمات دیگری نیز در حال انجام بر روی پروژه هستند، از جمله: برش لیزر، ماشینکاری سی ان سی، واکیوم کستینگ یا تزریق پلاستیک برای تیراژهای کم، و دوباره برش لیزر.
در زمینه فلزات، مواد مورد استفاده عبارتند از:
- Ti64 (تیتانیوم 64)
- SS 316L (فولاد ضد زنگ 316L)
- SS630 (فولاد ضد زنگ 630)
- Incobel 625 (آلیاژ Incobel 625)
- 718 Incobel (آلیاژ Incobel 718)
- AlSi10Mg- (آلیاژ آلومینیوم AlSi10Mg)
- Hastalloy
در حوزه پلیمرها نیز، میتوان از موادی چون ABS، PLA، پلیاورتان، پلیآمیدها، Pet، Petg، پلیاستایرن HIPS، پلیآکریلیک، و ASA استفاده کرد.
پس از پردازش Post processing
فرآیندهای جداسازی ساپورت، پرداخت کاری سطحی یا پولیش بر روی سطوح مختلف، پوشش دهی و رنگ، ماشینکاری و عملیات حرارتی، و آبکاری با الکترود از جمله خدماتی هستند که ارائه میشوند.
در زمینه فعالیتهای کنترل کیفیت (QC) نیز، اقداماتی چون اندازهبرداری، انجام تستهای مخرب و غیرمخرب توسط آی دیزاین قابل انجام هستند. این اقدامات مهندسی شامل ارائه گزارشات و مستندات جهت اطمینان از مطابقت با استانداردها و نیازمندیهای مشتریان میباشد.
ساخت افزایشی یا Additive Manufacturing چیست
فناوری ساخت افزایشی یا تولید افزودنی، که به اختصار AM شناخته میشود، یک روش تولیدی است که براساس آن قطعات سهبعدی از انباشته شدن لایههای دوبعدی بر اساس طرحهای دیجیتال ایجاد شوند. هر شیء سهبعدی تولید شده با فرآیند ساخت افزایشی در واقع از مجموعهای از لایههای دوبعدی تشکیل شده است که دقیقاً روی یکدیگر قرار گرفتهاند. تولید این لایهها و چیدمان آنها یکی پس از دیگری، فرآیندی است که به ساخت یک جسم سهبعدی منجر میشود. در ادبیات معمول به این فرآیند پرینت سه بعدی یا نمونه سازی سریع هم گفته می شود.
گرچه ساخت افزایشی به عنوان یک تکنولوژی نوین شناخته میشود، اما مفهوم آن بسیار قدیمیتر است. به عنوان مثال، ساخت یک دیوار با قرار دادن آجرها روی یکدیگر نیز نوعی ساخت افزایشی محسوب میشود. به همین ترتیب، میتوان گفت که اهرام مصر نیز با استفاده از این روش ساخته شدهاند، با این تفاوت که در آن زمان به جای استفاده از دستگاهها، بردهها سنگها را روی یکدیگر قرار میدادند.
سادگی مفهوم ساخت افزایشی از جذابیتهای اصلی آن است، اما آنچه این فرآیند را واقعاً متمایز میکند ارتباط آن با فناوری های دیجیتال است. امروزه، ماشینها قادرند با استفاده از این اصل ساخت افزایشی، اشیاء سهبعدی را بر اساس طرحهای دیجیتالی تولید کنند. این روش که به طور مستقیم از طرحهای دیجیتال ساخته میشود، اغلب به عنوان چاپ سهبعدی شناخته میشود و دستگاههایی که این کار را انجام میدهند، پرینترهای سه بعدی نامیده میشوند.
تعاریف مختلف ساخت افزایشی براساس کاربردهای متفاوت
در واقع، برای فرآیند موسوم به ساخت افزایشی یا به اصطلاح AM، میتوان سه تعریف و مفهوم متمایز ارائه داد:
تعریف اول ساخت افزایشی
عبارتهای ساخت افزایشی و پرینت سه بعدی هر دو به یک ایده اشاره دارند. به بیانی دیگر، اصطلاح ساخت افزایشی یا چاپ سهبعدی به فرآیندی اطلاق میشود که در آن یک مدل دیجیتالی سهبعدی به عنوان ورودی به دستگاهی معرفی میشود که به آن پرینتر سه بعدی گفته میشود و این دستگاه با چیدمان دقیق و لایهای مواد، یک نمونه فیزیکی را به عنوان خروجی تولید میکند.
در این توصیف، تمرکز بر جنبه مکانیکی فرآیند و به طور خاص بر یک دستگاه و رویکرد ساخت اختصاص یافته به آن میباشد.
رویکرد دوم در تولید افزایشی
هر یک از ابزارهای ساخت، ویژگیها و محدودیتهای منحصر به فرد خود را دارا هستند. اگر هدفتان ساخت یک شیر آب باشد، باید طی تمام فرآیند طراحی، در نظر داشته باشید که چگونه میخواهید آن را تولید کنید. یعنی طراح نمیتواند بدون در نظر گرفتن روش ساخت، یک طرح پیچیده و نوآورانه ارائه دهد. حتی اگر طراح، طرحی زیبا و خلاقانه از یک شیر آب ارائه دهد، ممکن است امکان ساخت آن با روش مورد نظر وجود نداشته باشد.
ساخت افزایشی یا چاپ سهبعدی، به دلیل تفاوتها و محدودیتهایی که نسبت به روشهای سنتی دارد، فرصتهای متفاوتی را برای طراحان فراهم میآورد. بسیاری از طرحهایی که در روشهای سنتی قابل اجرا نبودند، اکنون با استفاده از ساخت افزایشی امکانپذیر شدهاند. و برعکس، برخی طرحها از نظر اقتصادی توجیهپذیر نیستند اگر از چاپ سهبعدی برای ساخت آنها استفاده شود (البته این موضوع در آینده ممکن است تغییر کند).
تفسیر و دیدگاه سوم ساخت افزایشی
اما تفسیر سوم، که در منابع علمیتر و صنایع بزرگتر بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد، فراتر از فرآیند تولید توسط یک دستگاه است و به زنجیره ارزش اشاره دارد. نکته کلیدی این چرخه ارزش در استفاده از یک روش نوآورانه و منحصربهفرد برای تولید قطعات فیزیکی است، که همان پرینت سهبعدی میباشد. این تفسیر، در مقابل روشهای سنتی ساخت، یعنی ساخت کاهشی (مثل تراشکاری) و ساخت با تغییر شکل (مثل ذوب و قالبگیری) قرار میگیرد.
ساخت افزایشی چه مراحلی دارد؟
- مرحله اول، طراحی دیجیتالی: تولید یک مدل دیجیتال نقطه آغازین فرآیند ساخت افزایشی به شمار میرود. این مدلسازی بیشتر توسط نرمافزارهای طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) انجام میگیرد. انواع مختلفی از نرمافزارهای CAD، چه رایگان و چه حرفهای، که با فرآیندهای ساخت افزایشی همخوانی دارند، موجود هستند. امکان تهیه مدل دیجیتالی از طریق مهندسی معکوس با استفاده از اسکنر سهبعدی نیز وجود دارد. در طراحی برای ساخت افزایشی، باید توجه زیادی به محدودیتهای طراحی مانند جنبههای هندسی و نیازمندیهای پشتیبانی داشت که با پیشرفت فناوری، تغییر میکنند.
- مرحله دوم، تبدیل به STL و ویرایش فایل: این مرحله کلیدی، تفاوت عمدهای با روشهای ساخت سنتی دارد و شامل تبدیل مدل CAD به فایل STL است. این فرمت فایل از مثلثها برای توصیف سطوح شی استفاده میکند. محدودیتهایی مانند اندازه فیزیکی، چگالی و تعداد چندضلعیها باید پیش از تبدیل به STL در نظر گرفته شوند. پس از ایجاد فایل STL، آن به برنامهای برای برش (اسلایسر) منتقل میشود که فایل STL را به کد G تبدیل میکند. این کد، زبان برنامهریزی ماشینهای کنترل عددی (NC) است. نرمافزار برش همچنین به طراح امکان بررسی و سفارشیسازی پارامترهای ساخت مانند پشتیبانی، ارتفاع لایه و جهت قرارگیری را میدهد.
- مرحله سوم، اجرای ساخت افزایشی: دستگاههای چاپ سهبعدی معمولاً شامل قطعات کوچک و پیچیدهای هستند که نیاز به کالیبراسیون دقیق و نگهداری مناسب برای تولید چاپهای دقیق دارند. در این مرحله، مواد مورد نیاز برای پرینت به دستگاه بارگیری میشوند. مواد خام مورد استفاده در ساخت افزایشی معمولاً دارای عمر مفید محدودی هستند و باید به دقت کنترل شوند. برخی فرآیندها امکان بازیابی مواد اضافی را فراهم میآورند، اما استفاده مجدد ممکن است خواص مواد را کاهش دهد. اکثر دستگاهها پس از شروع چاپ، نیازی به نظارت مداوم ندارند و به صورت خودکار عمل میکنند، مگر اینکه مواد تمام شود یا خطای نرمافزاری رخ دهد.
- جداسازی قطعه چاپ شده: در برخی از فناوریهای ساخت افزایشی، جداسازی قطعه چاپ شده از بستر ساخت، ساده است. اما در روشهای مورد استفاده در پرینتر سه بعدی صنعتی دیگر، این کار یک فرآیند فنی محسوب میشود که نیازمند دانش فنی پیچیده، اپراتورهای متخصص، تجهیزات ایمنی و محیطهای کنترل شده است.
- پسپردازش: نیازمندیهای پسپردازش بسته به فرآیند چاپ سهبعدی استفاده شده، متغیر است. قطعات فلزی معمولاً به آزادسازی تنش در یک خشککن و کوره نیاز دارند، در حالی که قطعات تولید شده توسط FDM اغلب صرفا به مراحلی مثل براده برداری و سمباده زنی احتیاج دارند
و درنهایت، پرینترهای سه بعدی کاربردها و اشکال و تکنولوژی های به کلی متفاوتی دارند و روش های متعددی برای بهرهگیری از چاپگرهای سهبعدی وجود دارد که در مقالات دیگر مجله آی دیزاین به آنها پرداخته شده است. هدف اصلی این نوشتار، فراهم آوردن یک مقدمه تخصصی و فنی درباره مفهوم ساخت افزایشی و خدمات فنی و مهندسی مرتبط با آن است.